H κλίμακα Gasol

Καλώς ήρθατε στην πρώτη μου δημοσίευση στο blog αυτό. Όπως κάθε blogger που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι εγώ οφείλω να είμαι και να παρουσιάζομαι αρκετά πιο καταπληκτικός και φανταστικός τύπος από ότι είμαι στην πραγματικότητα και να υιοθετώ το στυλάκι του "καλλιτέχνη συγγραφέα". Άρα λοιπόν όπως κάθε καλλιτέχνης, η πρώτη μου δουλειά θα χαρακτηρίζεται είτε ως αρχέγονη και πρόχειρη από τους περισσότερους είτε ως το magnum opus που ποτέ δεν μπόρεσα να ξεπεράσω στην καριέρα μου ως blogger. Εγω προσωπικά κάνω την πρόβλεψη και λέω οτι ίσως να ισχύσουν και τα δύο ταυτόχρονα, ειδικά αν βαρεθώ να ασχοληθώ ξανά με το blog και το παρατήσω για πάντα.

Επειδή όμως ξέφυγα ήδη αρκετά από τον τίτλο της δημοσίευσης, ας επιστρέψω στο νόημα. Κάποιοι υποστηρίζουν το διάσημο αμερικάνικο μόττο "any publicity is good publicity", δίνοντας αξία σε αντιπαθείς, αναίσχυντους ή άχρηστους ανθρώπους, πολλές φορές γιατί όχι και σε κάποιους που πληρούν και τα τρία ταυτόχρονα? Ο πρωταγωνιστής της μικρής αυτής ιστορίας σίγουρα πληρεί την πρώτη προϋπόθεση. Δεν πρόκειται για άλλον απο τον περίφημο, και γνωστό στους περισσότερους Έλληνες που έχουν δει αγώνες μπάσκετ της εθνικής τους ομάδας τα τελευταία χρόνια, Pau Gasol, τον σέντερ της αντίστοιχης ομάδας της Ισπανίας. Πέρα από την Ισπανία όμως, ο μισητός σε όλους μας Pau (σε όποιους δεν είναι, σταματήστε να διαβάζετε αυτό το blog τώρα) αγωνίζεται και στους Los Angeles Lakers, τη δεύτερη σε τίτλους πολυπρωταθλήτρια ομάδα από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.

Ο Pau Gasol χαρακτηρίζεται λοιπόν από τα εξής χαρακτηριστικά, τα οποία δεν είναι κατ' ανάγκην αρνητικά, θα αποδείξουμε όμως σχεδόν μαθηματικά ότι όταν συνδυάζονται πιάνουν εκπληκτικά τεράστια ποσά αντιπάθειας. Καταρχάς είναι Ισπανός. Ο τελευταίος συμπαθητικός Ισπανός αθλητής που μπορώ να σκεφτώ είναι ο Rafael Nadal, ο οποίος έχει κατ' εξακολούθηση σπάσει το μέχρι προσφάτως μονοπώλιο κυριαρχίας του "πάντα σένιου" Ελβετού Roger Federer στο δήθεν άθλημα της αντισφάιρισης (τέννις για τους κοινούς θνητούς). Οι Ισπανοί ποδοσφαιριστές εξαιρούνται φυσικά γιατί αν και βεντέτες, παίζουν θεαματικά και τους συγχωρούμε. Επιστρέφουμε στον Pau, στον τεράστιο αυτόν θεατρίνο. Είχα την ατυχία να παρακολουθήσω όλους τους τελικούς ΝΒΑ της σεζόν που μόλις τελείωσε. Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, ο Γιώργος Καραγκούνης και ο Predrag Djordjevic νομίζω οφείλουν ένα συγνώμη στον ελληνικό λαό που δεν μπόρεσαν ποτέ στην καριέρα τους καν να ανταγωνιστούν το μεγάλο αυτό ταλέντο. Μπορώ να απαριθμήσω κυριολεκτικά δεκάδες αγαπημένους ηθοποιούς που με έχουν συγκινήσει με τις φωνές και τον πόνο τους. Θα ολοκληρώσουμε την μίνι περιγραφή του πρωταγωνιστή μας με ένα χαρακτηριστικό που συνήθως προκαλεί συμπόνοια και συμπάθεια στους ανθρώπους. Την ασχήμια. Πόσες φορές έχετε ακούσει σχόλια τύπου "αχου το μωρέ το καημένο το κοριτσάκι, είναι ασχημούλικο" και πόσες φορές έχετε δει τις ομορφότερες και εντυπωσιακότερες γυναίκες να περπατούν αγκαζέ με κάποιον πραγματικά άσχημο γιατί εκτιμούν τον εσωτερικό του κόσμο, την προσωπικότητά τόυ ή τα λεφτά του αισθήματα σε μερικές περιπτώσεις? Ακόμα και η γυναίκα του Josh Holloway (James 'Sawyer'' Ford από το Lost) για τον οποίον οι γυναίκες κόβουν φλέβες είναι ασχημούλα. Ε κι όμως. Ο Pau Gasol ειναι πραγματικά ΚΑΚΑΣΧΗΜΟΣ. Είναι αποκρουστικός. Μοιάζει με καμήλα περισσότερο κι απο τον Rio Ferdinand της Manchester Utd.

Όλα αυτά του τα χαρίσματα που αναφέρθηκαν, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αποτελεί έναν πολύ ταλαντούχο μπασκετμπολίστα, επ'ουδενί αποτελούν λόγο για να τον συμπαθήσω, ίσα ίσα που δε μπορώ να νιώσω ούτε κατά το ελάχιστο θετικά συναισθήματα προς το προσωπό του, με συνέπεια να νιώθω υποχρεωμένος να ορίσω την κλίμακα Gasol. Όπως φαίνεται κι απο το διάγραμμα που ακολουθεί, στην κλίμακα Gasol, ο αγαπημένος μας Pau πιάνει το απόλυτο δεκάρι, κι απο κοντα ακολουθούν άλλες σιχαμένες κατηγορίες ανθρώπων, όπως:

1. Ο ταρίφας (μέχρι πρότινος όριζε το τέλειο δεκάρι)
2. Ο διάσημος τύπος που συχνάζει σε παραλιακά κλαμπάκια και ενίοτε δουλεύει "πόρτα", φορώντας πάντα από πάνω ως κάτω άσπρα
3. Το κομματόσκυλο που θα κάνει τα πάντα για μια θέση στο κόμμα
4. Ο νεοδήθεν που νομίζει ότι είναι κάποιος
5. Ο γνωστός απά τα χρόνια των τεντιμπόηδων πέφτουλας
6. O Henk Ten Kate που λόγω ασχήμιας παίρνει 1/10 καθώς κατά τα άλλα μας χαρίζει ευτυχία με τις δηλώσεις του και την προπονητική του

Εν τέλει, οι Αμερικάνοι δε θα μπορούσαν να απέχουν περισσότερο από την πραγματικότητα, αφού την συγκεκριμένη δημοσιότητα δε θα ήθελε κανείς να την έχει. Ευχαριστούμε τον Pau Gasol που μας δίνει ένα λόγο να συμπαθήσουμε ελάχιστα τους ταρίφες, αλλά και μια φιγούρα την οποία μπορούμε να τυπώσουμε σε σχήμα στόχου και να παίξουμε βελάκια με πάθος ακούγοντας στο repeat το Some Kind Of Monster από τους Metallica όταν έχουμε ακατάπαυστα νεύρα.